Voor mijn zwangerschap had ik een veel rooskleuriger beeld over heel het zwanger zijn. Ik wou ook zo'n mooie dikke buik, ik zou het niet erg vinden om de misselijkheid erbij te nemen. Het enige wat ik wil - sinds mijn buik een serieus zetje gekregen had - is er weer vanaf zijn. De misselijkheid nam ik er absoluut niet graag bij. Ook niet met het gezever 'dat je er iets moois voor in de plaats krijgt', neen. Ik kan het roepen, dat ik het absoluut niet zal missen.
En toch, de laatste weken wanneer ik over dat harde balletje wrijf met het besef dat dit toch écht de laatste weken zijn, komen er gemengde gevoelens naar boven. Durf ik er binnenkort aan toegeven, dat ik het wel zal missen? Hoe ik er ook over zaag en klaag, ik ben toch trots op mijn mooie buikje!
Wat ik ook had voor mijn zwangerschap, waren tientallen goede voornemens:
"Ik zal blijven sporten, misschien wat minder maar zeker niet stoppen"
- Volledig on hold, bye bye mooie triceps en biceps, binnenkort weer van 0 beginnen.
"Ik ga mij niet laten gaan, ik blijf gezond eten, is goed voor de baby"
- Het enige wat ik tijdens de eerste weken met smaak kon eten was Mc Donalds en pizza, om over de rest van de goestingskes tijdens deze 9 maanden te zwijgen, en toch merk ik dat ik buiten die buik niet echt verdikt ben. Misschien krijgen we gewoon een dikke baby.
"Ik ga kei stipt mijn prenatale vitaminen innemen"
- Hoe komt dat daar nog een hele strip visolie in zit en de rest op is? Om nog maar te zwijgen van de smaak die terug in je mond komt wanneer je het zuur hebt.
"Ik smeer mijn buik elke morgen en avond in met amandelolie want ik wil géén striemen"
- Pff, te vermoeiend.. en olie smeert ook zo pff.. maar - hout vasthouden - nog geen striem te zien.
"Ik trek elke week in dezelfde outfit met dezelfde houding een foto van mijn buik om het groeiproces te zien"
- Ja, daag!
"De baby slaapt in haar eigen kamer, nee, we gaan niet beginnen met het bedje op onze kamer te zetten want dat gaat achteraf toch alleen maar een last zijn voor dat kind om op een andere kamer te liggen"
- En 's avonds vallen we in slaap, starend en dromend naar dat lege bedje naast ons bed waar binnenkort een klein hummeltje in ligt.
"Ik ben creatief, ik ga hopen tijd hebben en dus kei veel zelf maken"
- Hahahahahahahaha!
"Ik ga zeker niet constant voor de televisie liggen"
- Nieuw seizoen Prison Break, wat is dieje 13 Reasons Why, ik wil eindelijk weten wie A. is. Om nog maar te zwijgen over het feit dat ik met een opgetrokken wenkbrauw keek wanneer het over The Vampire Diaries ging, hahahaha, vampieren! En in juni beginnen ze met een nieuw seizoen Orange Is The New Black?! Jawel, allemaal! Maar gelukkig is het niet Thuis of Familie.
"En er komt zeker geen televisie op de slaapkamer, dat gaat er over"
- Maar schatje, mijn rug en pff..
"En het huishouden zal ook altijd piekfijn in orde zijn, geen bergen was of strijk, ik hou alles bij"
- Tot hij thuis kwam met 20 paar nieuwe sokken omdat zijn andere 'kwijt' waren.
"Kom, we schrijven ons in voor die prenatale sessies bij de vroedvrouw want dan zijn we kei goed voorbereid"
- Welk excuus kunnen we nog verzinnen om dat af te bellen?
Maar als er één goed voornemen is waar ik me aan heb kunnen houden is het laten van etenswaren die uit den boze zijn tijdens een zwangerschap en alcohol. Maar wat kijk ik er naar uit om binnenkort weer
- spiegel- of sopeitjes te kunnen eten (!!)
- een boot sushi gelijk mijn mond binnen te laten varen
- te kunnen genieten van een kaastafel zonder heel de tijd te moeten kijken of het gepasteuriseerd is
- een broodje carpaccio te kunnen bestellen
- in plaats van een virgin mojito weer van een gewone te genieten
- op restaurant niet te moeten vragen of ze mijn vlees tot een taaie schoenzool kunnen bakken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten